تأثیر مؤلفه های واژگانی بر میزان صراحت یا پوشیده گویی در متون مطبوعاتی

چکیده اهمیت و نقش چشمگیر گفتمان رسانه ها به طور عام و مطبوعات به طور خاص بر آگاهی­بخشی و همچنین جهت دهی و شکل­دهی به افکارعمومی بر کسی پوشیده نیست. در فصل دوم قانون مطبوعات که به رسالت مطبوعات مربوط است، یکی از آن رسالت­ها عبارت است از «روشن ساختن افکارعمومی و بالا بردن سطح معلومات و دانش مردم». در این مقاله به بررسی میزان آگاهی­بخشی، صراحت در بیان یا بالعکس پوشیده­گویی در پاره­ای از متون مطبوعاتی در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف پرداخته شده است. ساختارهای گفتمان­مدار این متون عبارت اند از: نام­گذاری و ارجاع، استعاره، کنایه و مجاز. بررسی داده های نوشتار حاضر حاکی از این مطلب است که کاربرد سه مؤلفة استعاره، کنایه و مجاز در متون، به صراحت نداشتن و پوشیده گویی می­انجامد. مؤلفة نام­گذاری و ارجاع با توجه به نحوة کاربرد می­تواند منجر به صراحت یا بالعکس پوشیده­گویی شود  و اینکه روزنامه­ها بر اساس دیدگاه­ها، ایدئولوژی­ها و اهداف مورد نظر خود، به توصیف رویداد پرداخته­اند.